duyuq

duyuq
sif.
1. Duyğu hissi iti olan, tez duyan, ayıq.
2. Xəbər. Kəndə duyuq yayıldı.
◊ Duyuq düşmək – duymaq, xəbər tutmaq, xəbərdar olmaq. Adamlar bu işdən duyuq düşdülər. Bunlar divardan aşanda qazamat qulluqçuları duyuq düşdülər. «Qaçaq Nəbi». Duyuq düşsə əgər verməzlər rüsxət; Unutma, gah-gahi düşəndə fürsət. Q. Z.. <Yusif:> Onsuz da bizim işçilər duyuq düşüblər, onları gözdən qoymurlar. S. Rəh.. Duyuq salmaq – ayıltmaq, xəbərdar etmək. Xırda çıxışlarda bulunmaq isə düşməni vaxtından əvvəl duyuq sala bilər. M. S. O.. Bir soldatı öldürərsə, düşmənin zabitini duyuq salıb əldən çıxara bilərdi. Ə. Ə.. Duyuq vermək – bax duyuq salmaq. Qaraxan papirosunun kötüyünü sümürdü və: – Bəs niyə axşamdan duyuq verməmisən, – dedi, – isti-isti axtaraydıq. S. R..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • əngərmək — (Kürdəmir) duyuq düşmək. – O elə təzəcə əngərib ki, yoxlama gəlir …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • həcin annamağ — (Salyan) duyuq düşmək, hiss etmək; – Həcin annıyanda it az qalır zincirin qıra …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • hoyuxmax — I (Meğri, Naxçıvan) 1. təəccüblənmək 2. qorxmaq. – Tuneldə top atanda cama:t hoyuxurdu (Naxçıvan) II (Meğri) xəbərdar olmaq, duyuq düşmək. – Təkələr havamızı aldıla, hoyuxdula …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ayıltmaq — f. 1. Yuxudan oyatmaq, ayılmağa, gözlərini açmağa məcbur etmək. Telefonun zəngi bizi yuxudan ayıltdı. – Kərim bəy dərhal Güləndamı ayıltdı; qız özünü itirdi. M. C.. Səhər yuxusundan ayıldır məni; Sinəmə sığmayan böyük duyğular. S. V.. 2. Özündən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • divan — 1. is. <fars.> köhn. 1. Məhkəmə, tribunal. Əgər Kərbəlayı Heydərin ona iki yüz manat borcu var, kağızını qoysun divana. C. M.. <Tarverdi:> İstəmirəm məsum bir qız mənim üçün divanlara sürülsün. . C. C.. Hər iki oba divan qabağında… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • illa — əd. <ər.> klas. 1. İstisna bildirir: . . . dən başqa, . . . dən savayı. Cismində yox özgə dərdə tabı; İlla qəmi eşq iztirabi. F.. Əvət, hər şey para ilə əldə edilir; İlla fəzilət və insaniyyət! H. C.. Və illa klas. – bundan başqa. Və illa… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • islatmaq — f. 1. Yaş eləmək, islaq hala gətirmək. İndi <Xədicənin> gözlərindən sakitcə axan yaşlar yanaqlarını isladıb axır. . . axır. . . bir dürlü bitmək bilməyirdi. S. H.. Çatıldı qaşların, darıldın mənə; İslatdı jalələr nazik bədəni. Ə. C..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • işarə — is. <ər.> 1. Əlamət, nişanə, iz. Övrətlərimizin indiki əhvalını nəzərə alsaq, . . bir işarə də tapa bilmərik ki, arvadlarımızın hüququ kişilər tərəfindən pozulmuş ola. C. M.. // Rəmz, emblem. Oraq kəndliyə, çəkic də fəhləyə işarədir. S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • mühasirə — is. <ər.> Hər tərəfdən əhatə olunma, araya alınma; dövrələmə. Düşmənin mühasirəsini yarmaq. Mühasirədən çıxmaq. Mühasirə etmək – hər tərəfdən əhatə etmək, dövrələmək, araya alıb başqaları ilə əlaqəsini kəsmək. Hadisədən yarım saat keçmədən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ölü — 1. sif. Ölmüş, həyatı tərk etmiş, cansız (diri ziddi). // is. Ölmüş adam, meyit, cənazə. Ölülər və dirilər. Ölünü yarmaq. Ölünü basdırmaq. – <Nazlı:> Ana, deyirlər bu gələn qonağımız ölüləri dirildir. C. M.. 2. sif. Gəbərmiş, canı çıxmış… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”